این مجموعهٔ عکس در ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ ثبت شده و نماهای نزدیک خطوط ریلی شانتینگ‌یارد بندر امام خمینی را نشان می‌دهد. آنچه مشاهده می‌کنید، وضعیت فعلی خطوط است: ریل‌ها و بست‌ها به‌وضوح دچار فرسودگی، خوردگی و پوسیدگی شده‌اند — نتیجهٔ بیش از هشتاد سال بهره‌برداری مداوم از این مسیر حیاتی.
بندر امام (پیش از انقلاب با نام «بندر شاپور/بندر شاه‌پور» شناخته می‌شد) یکی از نقاط جنوبیِ متصل به شبکهٔ راه‌آهن سراسری ایران است؛ شبکه‌ای که از دورهٔ پهلوی برای اتصال شمال به جنوب کشور آغاز شد و بین سال‌های ۱۹۲۷ و ۱۹۳۸ (۱۳۰۶–۱۳۱۷ ش / مراحل ساخت راه‌آهن سراسری) احداث گردید. این خط جنوبی، بندر امام خمینی را به خط سراسری متصل کرده و بدین‌سان ریشهٔ فعالیت‌های ریلی در این منطقه به بیش از هشت‌دهه پیش بازمی‌گردد.
شواهد عکاسی حاضر نشان می‌دهد که بسیاری از اجزاء روسازی (ریل، وصله‌ها، و بست‌ها) نیازمند مداخلهٔ ساختاری و تعویض یا بازسازی هستند تا ایمنی و کارایی عملیاتی بازگردد. لازم است ذکر شود که در مقیاس ملی نیز توجه به این زیرساخت در جریان است: اخیراً پروژهٔ اصلاح هندسی و نوسازی شانتینگ‌یارد شمالی بندر امام با هدف ارتقای ایمنی و سرعت جابجایی کالا آغاز شده است — خبری که برنامهٔ کلی بهسازی و نگهداری را در سطح بنادر کشور برجسته می‌سازد.
شرکت بین‌المللی عمران سریر (پیمانکار این پروژه) در قالب این پروژه مسئول اصلاح و بهسازی خطوط ریلی است تا با اجرای عملیات فنی لازم، عمر مفید زیرساخت را افزایش دهد و شرایط ایمن‌تری برای ترافیک ریلی بندری فراهم آورد.
